Bij binnenkomst in huize Maller in Zierikzee is al te zien dat we te maken hebben met een sportief echtpaar. In de gang hangen de medailleverzamelingen van Rob en Joke. ‘Dream, believe & achieve’ (droom, geloof en bereik) staat erboven. Samen lopen en fietsen ze. Rob is daarin het meest fanatiek. “Ik wil een doel nastreven, iets om naartoe te leven.”

Zaterdag 31 juli 2021 staat rood omcirkelt in de agenda. Op het Ironman Multisport Festival in Maastricht wil hij zijn eerste triatlon volbrengen. “Ik doe de korte afstand: 400 meter zwemmen, 18,6 km fietsen en 4 kilometer hardlopen. Dat allemaal achter elkaar doen is de kuitenbijter. Ik ben de enige zeventigplusser in die categorie. Ik vind het spannend.”

In september zal hij het kunstje in Herkingen nog eens overdoen, maar dan een 1/8 triatlon:

500 meter zwemmen, 20 km fietsen en 5 km hardlopen. Ook Joke heeft een doel: de kwart marathon in Rotterdam.

Eerste rondje

Naast fietsen beginnen Joke en Rob twee jaar geleden ook met hardlopen. Ze zijn aangestoken met het hardloopvirus door zoon Sjoerd (35), een fanatiek triatleet en tevens sportcombinatiefunctionaris bij de gemeente Goeree-Overflakkee. Ook de andere zoon Dirkjan (37) en dochter Kirsten (33) trainen voor respectievelijk een triatlon en een kwart marathon.

Rob: “Ik liep mij helemaal kapot tijdens mijn eerste hardlooprondje. De dood of de gladiolen. Opgeven bestaat niet. Meestal komt de kracht meer uit mijn mind dan uit mijn body.” Ook Joke trekt de schoenen aan, ondanks achillespeesproblemen: “Stukje lopen, stoppen, stukje lopen et cetera. Ik vond het heerlijk.”

Stimulans

Het korte hardlooprondje is voor Joke en Rob inmiddels uitgebreid naar verder lopen en fietsen. Rob zwemt er ook bij, zodat hij klaar is voor de triatlon. Naast zijn karakter is er één ander belangrijk iets waardoor hij het volhoudt: zijn vrouw. Joke: “We stimuleren elkaar. Als hij geen zin heeft, zeg ik kom op, we gaan en andersom.” Rob: “Je helpt elkaar van de bank af.” Hoewel Rob harder loopt, gaat dat prima samen. Joke: “Dan maken we een dusdanig rondje dat we elkaar weer tegenkomen of hij loopt een stukje terug.”

Roer om

Niet alleen zoonlief speelde een rol om te gaan sporten. Rob: “We wilden ons leven verbeteren. Vijf jaar geleden zijn we al gestopt met roken en doen we één drankje per dag. Het roer moest letterlijk om, want ik had een stevige waarschuwing gekregen: verwijding van een slagader in mijn rechterknie. Dan is duidelijk: het moest anders.”

Joke: “We zijn samen gestopt. Ik voelde me niet slecht ofzo, maar toen we met roken stopten en het drinken beperkten, voelde ik mij wel snel beter. Je doet het dan echt ergens voor.”

Zeilen

Bewegen ze nu vooral op wegen en paden, vroeger was water hun domein. Ze woonden tien jaar op een zeiljacht in Hellevoetsluis en ook nog een paar jaar op een motorboot. Joke: “Elke dag hadden we een vakantiegevoel. Eerst werken en zodra je thuiskwam was het vakantie. En elke dag dat we vrij waren, gingen we varen. Super!”

De Mallers deden fanatiek aan wedstrijdzeilen. Hoogtepunten zijn de Fastnet Race of de Cowes Week, nabij Southampton. Het grootste zeilevent ter wereld. Ondanks hun fantastische belevenissen, heeft zeilen in hun ogen ook een minpuntje. Rob: “Ik noem het geen zuipsport, maar er wordt na afloop wel aardig ingenomen.”

Sportduiken

Vanwege een herniaoperatie bij Rob gaat het zeilen niet meer. De zeiljacht wordt verruild voor een motorboot. Sportduiken is de nieuwe passie. Rob: “Je verwacht het niet, maar dat was goed voor mijn hernia. Door de stevige set van 25 à 30 kg trainde ik mijn rug. Daarnaast ben je bezig en is het vrij bewegen in het water goed.”

Ook in deze sport komt het fanatisme bovendrijven: ze doen mee aan het NK Onderwaterfotografie. “Dat is een fanatiek gebeuren hoor! Bij het NK heb ik een prijs gewonnen in de categorie macrofotografie. Het WK was trouwens in 2015 in Zierikzee”, aldus Rob.

Vanwege bloedverdunners moest Rob echter stoppen met duiken. Joke: “We hadden het inmiddels ook allemaal wel gezien. Als ik nu foto’s van vrienden zie, denk ik: ja, die heb ik ook al twintig keer gemaakt.” Rob: “Maar we liken die foto’s wel hoor, hahaha. Maar er is niks veranderd: het zijn nog steeds dezelfde vissen.”

Doe mae een dodde

Op hun nieuwe sportuitdagingen zijn ze nog lang niet uitgekeken. Ze volgen trainingsschema’s. Joke: “Als een idioot rondrennen was natuurlijk niet gezond.” Rob: “In Zeeland zeggen ze doe mae een dodde en dat was in het begin ook zo. Met schema’s kwam er wat structuur.” Zo traint hij bijvoorbeeld op de combinatie van twee disciplines, zoals zwemmen en daarna meteen fietsen. “Voor vandaag staat langzaam hardlopen op het schema. Tja, dat is niet mijn ding”, klinkt de 70-jarige wat teleurgesteld.