Wat ooit met een klein clubje begon, is inmiddels uitgegroeid tot een vaste kern van liefst vijftien wandelaars die elk jaar naar het Zwitserse bergdorp Stechelberg reist om er te wandelen. Ze noemen zich ‘De Stechelaars’.

Peter Verkerk (50 jaar) uit Brouwershaven was samen met Jaap Deurloo initiatiefnemer. Toen ze op de LTS vrienden van elkaar werden, ontdekten ze dat ze vroeger met hun ouders naar hetzelfde gebied gingen. In 2003 kwam het idee om er samen met vrienden en familie nog eens naartoe te gaan. “We misten allebei het in de bergen wandelen. Hier is alles vlak, maar daar hoef je maar tien meter te lopen en je hebt weer een totaal ander uitzicht.” 

Elk jaar breidde de groep zich verder uit: met de toneelgroep, met vrienden en kennissen. Jaap Deurloo gaat overigens niet meer mee met de jaarlijkse bergtrip. ‘De Stechelaars’ bevat opvallend veel eigen ondernemers. “Ja, inderdaad, maar dat is puur toeval”, aldus Peter, die zelf eigenaar van een bedrijf is dat badkamers ontwerpt en installeert. 

Hoofd leegmaken

“De vier dagen in Zwitserland voelen als een maand vakantie”, verklaart Peter het succes. “De hele week ben ik met de zaak bezig, maar met het wandelen vergeet ik alles. Ik denk nergens aan, behalve dat je met een grote groep een berg opgaat. Een heerlijk gevoel.”

Berghut

De opzet is elk jaar nagenoeg hetzelfde: woensdagochtend vroeg vertrekken en
‘s middags aankomen. De volgende dag
één van de omringende bergen op om daar ‘s avonds in een grote hut te overnachten. “Vaak komen we in bemande hutten. Een echtpaar verzorgt dan het eten voor je. Je zit daar dan regelmatig met andere groepen uit bijvoorbeeld Duitsland, Zwisterland en Oostenrijk. Leuk hoor.” Vrijdagochtend is het tijd voor de afdaling om ‘s avonds met z’n allen af te sluiten in het dorp.
Peter: “Zaterdagochtend rijden we terug. Dan heb je allemaal nog even tijd met het gezin voordat je weer aan het werk gaat. En je spieren krijgen na die urenlange wandelingen een flinke opdonder. Dan is een ‘rustdag’ ook wel fijn.”

Helikopter

Van 11 tot en met 14 september is de eerstvolgende reis. Er worden altijd wandelaarsroutes genomen. Er is echter een editie geweest waarbij de groep per ongeluk op een veel steilere alpinistenroute terechtkwam. Peter: “We overnachtten in een berghut en toen we de volgende dag wakker werden, lag er overal sneeuw. Iemand zag de terugweg naar beneden echt niet meer zitten. Die is met een helikopter van de berg gehaald.”