Sporten doen we het hele jaar door, maar de zomer brengt altijd net wat meer energie naar boven. Zomersporters Marnix, Tim en Koen over hun passie. “Iedereen is hier in een goed humeur en dat is aanstekelijk.”

Marnix den Boer (42), beachvolleybal:

‘Katachtig naar elke bal duiken’

Marnix den Boer uit Schuddebeurs is lid van volleybalvereniging Forza Schouwen-Duiveland. In de zomer organiseert hij beachvolleybal bij de trap van Westenschouwen.

“Ik ben ongeveer vanaf mijn twintigste actief in het volleyballen. Ik deed vakantie­werk voor het Summer Beach Volleybal Circuit. Van Vrouwenpolder, Rockanje, Hoek van Holland, Scheveningen tot Ameland zijn er grote strandtoernooien. Ik hielp met opzetten. Nu volleybal ik een avond in de week recreatief in de zaal, train op dinsdag voor Forza Schouwen-Duiveland en speel op zaterdag wedstrijden. In de zomer spelen we op het strand. Van nature ben ik iemand die altijd een beetje op de achtergrond blijft. Ik verzorg de netten en speelschema’s en ik train een damesteam. Ik woon op een mooi plekje in Schuddebeurs en in mijn werk als assistent-beheerder op Camping Duinoord in Westenschouwen ben ik ook heel praktisch bezig. Zorgen voor rust en veiligheid op de camping. Ik organiseer er campingvolleybal. Vaak op het strand. Vanaf de camping een stukje lopen, de trap over en spelen voor Strandpaviljoen De Schaar. Op zaterdag 23 juli houden we daar het Grastoernokke. Een toernooi ook voor niet-volleyballers.”

“Ik ben altijd gefascineerd geweest door balteamsporten. Mijn baas op de camping rugbyt bij Tovaal in Goes. Met hem trainde ik soms mee. Ook een mooie sport. In mijn verdere vrije tijd ben ik beginnend kite­surfer, zwem en schaak ik en speel graag (bas)gitaar.”

TECHNISCH

“Volleybal is een technische sport. De stand van je handen en lichaam is belangrijk. Zelf ben ik 1.75 meter, niet de langste. Daarom ben ik beperkt bij het net. Ik probeer dat te compenseren met mijn verdedigende taken achterin of als spelverdeler. Omdat ik van het strand naar de zaal ging, bewoog ik uit gewoonte in het begin te veel naar alle ballen toe. Op het strand sta je met minder mensen in het veld dan in de zaal. Volleybal is een mooie sport: met een team je inspannen om het spelletje goed te spelen. Verder is er de onderlinge gezelligheid. En als je deze sport dan ook nog eens op een locatie als het strand kan doen, perfect! Welke sport wordt er niet mooier van strand en een zonnetje?”

Tim Naust (23), surfen:

‘Iedereen is hier in een goed humeur’

Tim Naust groeide op in Wuppertal, maar verblijft op dit moment in Den Osse in een kleine bungalow van familie. Sinds april werkt hij als surf­instructeur bij Zeil- en Surfcentrum Brouwersdam.

“Als klein kind kwam ik bijna elke school­vakantie in Zeeland. Op Zeil- en Surfcentrum Brouwersdam volgde ik een surfcursus en ben sindsdien blijven windsurfen. Dat deed ik vooral in Nederland en zo kwam ik regelmatig terug bij de Brouwersdam. Nu ik er werk, kan ik deze passie dag na dag beleven.”

“Na mijn studie bedrijfskunde ging ik werken bij een Duitse groothandel, maar dat was niet wat ik de rest van mijn leven zou willen doen. Daarom nam ik vrij. Ik laat me leiden door kansen die op mijn pad komen. Surf­instructeur is uiteraard totaal anders dan de vorige baan op kantoor. Ik zal hier tot oktober zijn. Daarna zie ik wel weer.
Misschien ga ik daarna eerst wat reizen.”

GOED HUMEUR

“Het werk bij de Brouwersdam is heel afwisselend. Naast lesgeven, help ik bij de surfverhuur en ondersteun ik bij allerlei taken die zich voordoen. Als de wind goed is, gaan we als team na werktijd zelf het water op. Ik hou ook van golfsurfen. Dat doe ik vaak in Frankrijk of Portugal. Ik sta op het punt om ook te leren kitesurfen. Het mooiste van dit werk vind ik samenwerken met het team en de tevredenheid en diversiteit van klanten. Je leert continu nieuwe mensen kennen. Iedereen is hier in een goed humeur en dat is aanstekelijk.”

NEDERLANDS

“Door alle vakanties kon ik de Nederlandse taal al vrij eenvoudig verstaan. Sinds ik hier in april werk, heb ik als doel om ook in het Nederlands te kunnen communiceren. Elke dag leer ik nieuwe woorden, dus dat gaat al heel goed.”

VRIENDSCHAPPEN

“In het begin kende ik niemand, dus het was een stap in het onbekende. Maar door het werk heb ik veel sociale contacten. Als team wordt er na het werk of op vrije dagen veel samen gedaan. Er zijn inmiddels al veel vriendschappen ontstaan. Ik heb nu al het gevoel dat ik hier in Nederland een tweede thuis heb.”

Koen Vogel, zeilen:

‘Alleen de boot en de wind’

Koen Vogel ging van jongs af aan met zijn ouders mee op de zeilboot. Inmiddels is hij al tien jaar zeilinstructeur bij AquaVitesse in Bruinisse.

“De zeilboot van mijn ouders lag in de haven van Lemmer in Friesland. Later ook in Portugal. We zeilden over de Middellandse Zee en Grote Oceaan. Soms zagen we een paar dagen alleen water. Geen land, niks. Ik kan daar echt van genieten. Ik ben geboren in Schiedam en heb sinds kort een huisje in Zierikzee. Vanaf mijn 17e jaar ben ik aan AquaVitesse verbonden als zeilinstructeur. Tien jaar lang ben ik heen en weer gependeld. Aan mijn nieuwe huis moet geklust worden. Het duurt nog even voordat ik definitief op Schouwen-Duiveland aanmeer.”

“Momenteel geef ik les aan onze groep zeilinstructeurs. Zij gaan jeugd de kneepjes van het vak leren. We hebben in Bruinisse zeilkampen waarbinnen de kinderen het zeilen redelijk onder de knie krijgen. Ze slapen en eten hier op de zeilschool. Het belangrijkste is dat ze plezier op het water hebben. Er liggen supboards en kano’s waar ze zich mee vermaken. We zeilen naar eilandjes op de Grevelingen om te barbe­cueën. Daarnaast leren we kinderen uiteraard alle basisvaardigheden van het zeilen. Van het optuigen tot aan het aanleggen. ”

SUPERONTSPANNEND

“Het mooie aan zeilen is dat je alleen gebruikmaakt van boot en wind. Geen motor die herrie maakt. Het is superontspannend en rustgevend. Zeilen is op kleinere sportbootjes erg fysiek. Ik houd ervan om hard te zeilen. Dat sportieve gecombineerd met de stilte van je omgeving is geweldig.”

“Zo’n twee jaar heb ik gewerkt op de zeevaart. Bijvoorbeeld voor Stena Line, overtochten naar Engeland, Ierland en Zweden. Ik was stuurman. Het binnen- en uitvaren van havens was het meest spannende. Daarna ging de motor op cruisecontrol. Ik dacht in dat vak de hele wereld te kunnen zien. In de praktijk zie je slechts havens, opgetrokken van beton. Voor een bezoekje aan elke stad of plek die je opdoet, is gewoonweg geen tijd. Ik ben blij dat ik vast werk voor AquaVitesse. Ik merk dat sinds corona zeilen een nieuwe hobby is voor sommigen. Het is wel een vergrijsde sport. Dat komt omdat materiaal duur is. Niet iedereen heeft thuis een boot.”

Deel dit artikel: