Bruse Boys is ooit begonnen op een weitje bij een boerderij aan de Langeweg bij Bruinisse, waar bij wijze van spreken voor de wedstrijd nog even de koeien-vlaaien verwijderd moesten worden. Een kleine vereniging met misschien enkele tientallen leden. Gemeentesecretaris en later burgemeester C.H. van der Linde speelde er prominent in de achterhoede. Veel stelde het niet voor. Tot in de jaren zestig het nieuwe sportterrein onder aan de Boomdijk werd geopend, zo goed als midden in het dorp. Het aantal elftallen groeide gestaag en op het hoofdveld kwam zelfs een scorebord, met de hand te bedienen, maar toch. Van sponsoring was nog geen sprake. Maar de tijden zijn veranderd.

Het verenigingsleven zit in de hoek waar de klappen vallen, weet Van Kooten. “Elke club heeft het moeilijk. Verenigingen zoals wij drijven op vrijwilligers, hoe groter de club, hoe meer je er nodig hebt. En daar zit dan ook het probleem. De betrokkenheid met het verenigingsleven neemt af, zeg maar met de gemeenschap.”

Samengaan

Schaalvergroting, samengaan met andere clubs is volgens Van Kooten de oplossing niet. “Neem Duiveland. Dan moeten we de Oudendijk over, dat is niet alleen voor een Bruenaar een hele stap. Met dat je verder weg gaat, verwatert die betrokkenheid bij je vereniging. In grotere verbanden belanden leden in de anonimiteit. En daarmee kun je geen dorpsclub draaien.”

Het aantal verenigingen / leden loopt terug, overal en dus ook op ‘Bru’. De mensen ontlenen hun eigenwaarde en identiteit niet langer aan een club waarvan ze lid zijn, zelfs de kerken lijden eronder. Die verschuiving is allang gaande. “Maar dat betekent ook,” benadrukt Van Kooten, “dat je voor functies bij verenigingen steeds moeilijker mensen kunt krijgen. Mensen stellen zich sowieso minder beschikbaar voor dat soort activiteiten. Mensen hebben het druk. Dat zit in de maatschappij van vandaag de dag ingebakken. Daarom zijn we extra blij met de vrijwilligers die we hebben.”

Sportpark

Sinds enkele jaren speelt de club op het terrein De Volharding aan de voet van de Vluchthavendijk. Met een tribune, een volwaardig clubgebouw en een goed draaiende kantine, één van de levensaders van de club. Van Kooten moet daar zelf een beetje om lachen. ‘Toch vreemd dat de kantineomzet voor ons belangrijk is, terwijl we propageren dat sport en alcohol moeilijk samengaan. Zo zijn er meer dingen waar je op twee manieren tegenaan kunt kijken. Neem de verlichting. Onze penningmeester heeft daar uit hoofde van zijn beroep verstand van. Uit milieu- en financieel oogpunt willen we led-verlichting op het veld en dat kost 70.000 euro. De overheid wil dat we verduurzamen, maar heeft daar zelf onvoldoende financiële middelen voor. Dus als vereniging nemen we voor het resterende deel zelf een lening om deze duurzame stap te zetten.”

Het wordt er niet eenvoudiger op, vindt Van Kooten, en hij somt een rits regelingen en afkortingen op waar hij voortdurend tegenaan loopt, zoals: de EU, milieumaatregelen, de VOG, de BHV. “Dat zijn allemaal regels waar we mee te maken hebben. En het is tegenwoordig moeilijker om iets te organiseren. Met een praatje kom
je er niet meer vanaf. Voor alles moet je je als club indekken.”

Veertien teams

Voorlopig draait de club goed, vooral de belangstelling van de jeugd is goed. Tot op zekere hoogte, weet Van Kooten. “Er zit weinig groei in de bevolking. Hier op het dorp staan tot vijftig huurwoningen leeg of zijn gesloopt. Kinderen vertrekken al vroeg om een opleiding elders te gaan volgen. En als ze eenmaal weg zijn, komen ze niet meer terug. Misschien tegen hun pensioen. We hebben best wel talentvolle jeugd, die we heel graag hier zouden willen houden. Maar zodra die ergens gaan studeren ben je ze kwijt, ook al rijden er nog zoveel Interliners hier naartoe. Ook missen we grote bedrijven met hoogwaardige technologie en hoog opgeleide banen. Ondanks dat mogen we niet zeuren, we draaien met negen jeugd- en vijf seniorenelftallen.”

Regels

“En dan heb je nog de onderwerpen discriminatie, seksisme en racisme. Ja, er is de afgelopen jaren veel veranderd in negatieve, maar ook in positieve zin. Je komt om in de regels, dat is gewoon niet te bevatten. Ik vind dat wanneer je regels gaat stellen, kijk dan of er draagvlak voor is. We hebben te maken met een gedogende overheid, maar zodra je bij de club bent is alles zwart-wit. En dan te bedenken dat we daar als vrijwilliger mee bezig zijn, dag in dag uit. Ondanks dat blijft de voetbal een verzamelplaats voor jong en oud en een plek die zeker niet te missen is binnen de gemeenschap.”

11%

KLEIN VERSUS GROOT

44%