TEKST BARRY HAGE • BEELD SANDRA SCHIMMELPENNINK

Zodra de watertemperatuur boven de 17⁰C komt, zwemmen Jeannette Praet (60 jaar) en Mieke Boot (61 jaar) vrijwel dagelijks in de zwaaikom in het Havenkanaal van Zierikzee. “Samen met een groep anderen. Ik voel mij er lekkerder bij. Ik moet ook altijd even met mijn hoofd onder water”, zegt Jeannette. “Door te zwemmen, word je niet loom”, vult Mieke aan. 

Ideaal is de trap, zodat je direct het water in kan. “Vroeger moest je langs de gladde keien het water in glijden. En met handen en voeten er weer uit”, herinnert Mieke zich. Niet alle vooruitgang wordt gewaardeerd. “Toen het fietspad er niet was, moest je eerst door weilanden met koeiendrollen. Sjouwden we pannenkoeken, drinken en fruit mee en kwam je de dijk op. Prachtig. Dat authentieke is weg. Het was toen ook meer privé. Bovendien is het best gevaarlijk als je hier met je kleinkinderen bent, want ze sjezen soms hard voorbij”, mijmert Jeannette.

Mieke: “Onze ouders gingen altijd zwemmen en onze kinderen hebben het van ons. Nu gaan we met de kleinkinderen. Nemen we drinken, appeltjes en boterhammen mee.” Om goed te kunnen zwemmen in de zwaaikom is het belangrijk dat het hoogwater is, benadrukken ze. Jeannette: “Anders is het te blubberig en komen scherpe oesterschelpen bloot te liggen.”

Ze koesteren de omgeving. Jeannette: “Ik ga regelmatig
’s ochtends vroeg. Dan is het heerlijk rustig.” De mooie natuur moet wel prachtig blijven. “Als er troep ligt, ruim ik dat zo goed mogelijk op. Soms doe ik een berichtje naar de Buiten-Beter-app van de gemeente.”

“Over mooie natuur gesproken. Vrienden Kees en Anja zwommen hier toen er een zeehondje opdook. Anja kroop gelijk angstig op de rug van Kees”, vertelt Mieke enthousiast. 

Ik was een jaar of 9 toen mijn oom Ron mij tijdens een vakantie vroeg mee te gaan hardlopen. Het zal een rondje van een paar kilometer geweest zijn, maar erna was ik verrast en trots dat ik het kon. Eenmaal thuis daagde hij mij uit om te gaan trainen voor de Bruggenloop. Terugkijkend is trainen te veel gezegd voor wat we deden, maar blijkbaar wel voldoende om de wedstrijd te finishen. Wat was ik moe. En de spierpijn was ongekend. Maar toch was ik weer trots en gaf het mij zelfvertrouwen. Mijn oom wist mij te prikkelen om de uitdaging aan te gaan en in beweging te komen. 

Tot aan mijn studietijd heb ik amper nog aan hardlopen gedaan. Ik bleef lekker voetballen. De anatomie en trainingsleer wisten me toen weer te verlokken om soms een rondje te gaan hardlopen. Totdat een collega die wist dat ik ook aan hardlopen deed mij vroeg samen voor de marathon te gaan trainen. Zij zocht waarschijnlijk een stok achter de deur en gezelligheid. Voor mijzelf was dit net het zetje dat ik nodig had om een droom na te streven. Samen gingen we het avontuur aan en maakten we als twee jonge fysiotherapeuten alle beginnersfouten. Ondanks, en misschien ook wel dankzij, het afzien was het onvergetelijk en heeft het mij op alle vlakken goed gedaan. 

Sindsdien ga ik ieder jaar opnieuw de uitdaging aan en komt de motivatie uit mijzelf. Al word ik nog steeds door mijn omgeving geprikkeld. Door de verhalen van anderen die ik spreek of waarover ik lees. Of door de natuur op het eiland die mij verleid om toch wat verder te lopen om te kijken hoe het daar is.

En al weet ik verstandelijk waarom het hardlopen gezond is en hoe ik mijn trainingen op een gezonde manier moet opbouwen, zijn het toch vooral de prikkels uit mijn omgeving die mij laten doen wat ik doe. In mijn werk probeer ik ook mensen te prikkelen om in beweging te komen. De een moet je uitdagen terwijl je de ander juist moet geruststellen. Soms moet ik iemand afremmen en soms juist een beetje pushen. Waar mogelijk probeer ik natuurlijk ook de obstakels die mensen tegenkomen te verminderen. Vaak is pijn de belangrijkste hinderpaal die mensen ervaren, maar paradoxaal is bewegen vaak juist datgene wat nodig is om pijn te verminderen.

Laat je prikkelen door je omgeving en deze SD SPORT en kom in beweging! Hoe maakt niet uit. Wandelen, rennen, fietsen, zwemmen of zingen. Het werkt allemaal. En dat kun je het beste zelf ervaren.

Job Leeuwangh, fysiotherapeut Fysant, Zierikzee

Hardlopen, Dikke Bandenrace, wielrennen... naast mosselen en bier zijn er tijdens de Havendagen van Zierikzee ook sportieve activiteiten. Op zaterdag 24 augustus organiseert ZV Onderdak weer een zwemwedstrijd met diverse afstanden: 500, 1.000 of 2.000 meter.

Vier jaar geleden nam de Zierikzeese zwemvereniging het initiatief hiertoe. Voorzitter Ruud van der Laar: “We hadden zwemmers die buiten zwommen in open water en meededen aan wedstrijden, maar op Schouwen-Duiveland hadden we eigenlijk niks. Het leek ons leuk dit tijdens de Havendagen in de haven te doen. Richelle van Velthoven heeft vanuit ZV Onderdak de organisatie in handen.”

Dit jaar wordt gemikt op honderd deelnemers, dat is het maximum aantal inschrijvingen. Daarvan komt het merendeel uit Zuidwest-Nederland. “Wat ons betreft zouden er best nog wat meer mensen en jeugd van het eiland mee mogen meedoen”, spreekt Ruud zijn wens uit. De minimumleeftijd is 12 jaar.

Er wordt om 16.30 uur gestart vanaf de steiger bij ’t Luitje. Dan wordt 250 meter gezwommen richting café De Biet waar een keerboei ligt. Ruud: “Het is een levendige boel aan de haven met veel publiek. Overal is muziek en dat maakt het extra leuk.”

Aanmelden kan via prestatiezwemtocht@zvonderdak.nl 

Tevreden blikken de Delta Sporters terug op hun deelname aan de Brouwersdam90. Een groep van zeventien sporters bereidde zich vanuit de atletiekvereniging gezamenlijk voor op de triathlon. Voor het eerst sinds 1995 was er weer eens zo’n wedstrijd op Schouwse bodem. Liefst twaalfhonderd deelnemers schreven zich in, waarbij gekozen kon worden uit drie afstanden: Brouwersdam90, 1/4 of een 1/8 triathlon. 

Sebastiaan Heikoop, voorzitter van AV Delta Sport en zelf ook één van de deelnemers is enthousiast over de prestaties van ‘zijn’ groep. “We hebben het allemaal volbracht. Slechts twee zijn door omstandigheden niet gestart. Onze groep was verdeeld over de diverse afstanden. Zelf heb ik de kwart triathlon gedaan. We hebben veel geluk gehad met het weer. Alleen ‘s ochtends regende het. Er was nauwelijks wind, wat erg fijn is met het fietsen en zwemmen. Het was goed georganiseerd. Punt van aandacht is dat er een piekmoment was waarbij alledrie de afstanden aan het fietsen waren. Je mag niet stayeren, maar het was zo druk dat dat soms niet anders kon. En in de grote groep fietsers verschilden de snelheden flink: van 24 km tot 45 km per uur.”

Hoewel de wedstrijd zelf uiteraard heel pittig was, is de groep enthousiast om door te gaan voor een volgende triathlon. “We hebben veel plezier gehad samen. Als club willen we een officiële triathlonafdeling opzetten, waarbij we met betrekking tot het zwemmen willen samenwerken met ZV Onderdak. We gaan kijken of meer mensen bij ons willen aansluiten.”

Zaterdag 15 juni was het hoogtepunt van het honderdjarig bestaan van voetbalvereniging MZC in Zierikzee. Veel oud-spelers en -trainers waren aanwezig op het reünietoernooi. Er komt nog een bijzondere jubileumactiviteit aan. Op zaterdag 6 juli komt het uit de Eredivisie gedegradeerde Excelsior naar Zierikzee. MZC 1 speelt om 15.00 uur tegen de profs. Om 12.00 uur speelt MZC Vrouwen 1 tegen het damesteam Excelsior Barendrecht. Dat Excelsior in rood-zwart speelt, de clubkleuren van v.v. Zierikzee, is puur toeval.

Entree: 7,50 euro

Elk jaar jaar is het 15-30 Weekendtoernooi van LTC Zierikzee voor spelers van 15 tot en met 30 jaar. Maar voor één keer laat de club die leeftijdsgrens varen. Voorzitter Ton Roggeband: “Dit doen we omdat we de opbrengsten van het inschrijfgeld schenken aan een goed doel: het Ellen Parkinson Project.” In Nederland lijden vijftigduizend mensen aan Parkinson. Een progressieve ziekte, waarvan niemand de exacte oorzaak weet. Met haar stichting zamelt Ellen van Velt­hoven geld in om hier onderzoek naar te doen. 

Het tweedaagse toernooi is op 26 en 27 juli en trekt doorgaans veel jeugd van andere verenigingen. Ook als je geen lid bent van een tennisclub mag je meedoen. “Er zijn niet zoveel toernooien voor de groep 17-30 jaar. Daarom zijn we er twee jaar terug mee begonnen.”

Een leven lang sporten en bewegen, zodat we allemaal gezond en vitaal ouder worden. Kunnen sporten en bewegen is niet voor iedereen vanzelfsprekend. In Nederland ontwikkelen we steeds meer stimuleringsprogramma’s voor doelgroepen die achterblijven. Denk hierbij aan kinderen met een motorische beperking, maar ook gedrag kan een rol spelen. Als je steeds in conflict komt met teamgenoten vanwege je autisme of ADHD is het beter om in een aangepaste groep te sporten. 

SportZeeland werkt samen met haar samenwerkingspartners, zoals Uniek Sporten, om voor alle doelgroepen een sport- en beweegaanbod te realiseren. Een voorbeeld: iemand heeft jarenlang basketbal gespeeld, maar krijgt last van zijn knieën. Via de orthopeed wordt het advies gegeven om te stoppen met basketbal. Gelukkig is het nog wel mogelijk om rolstoelbasketbal te beoefenen. Om deze sport te beoefenen, heb je sportkleding nodig en natuurlijk een speciale rolstoel. Teamgenoten geven je een tip om bij de gemeente aan te kloppen voor een vergoeding. Maar waar kun je terecht met je sportvraag? 

In mijn werk zie ik dat het bij iedere gemeente anders wordt vormgegeven. Sporters hebben het gevoel dat zij van het kastje naar de muur gestuurd worden. Niemand weet wat je moet doen om in aanmerking te komen voor een sportrolstoel. Als we daadwerkelijk willen dat iedereen gaat sporten, zullen we de aanvraagprocedure moeten veranderen. Een rolstoel heb je niet alleen nodig om te werken, maar ook om te sporten en bewegen. Een speciale rolstoel voor basketbal hoort daar ook bij. Zo ga je ook niet op te kleine balletschoenen voetballen. Net zo goed als dat we kinderen uit gezinnen waar geen geld is voor sport/cultuuractiviteiten helpen via het Jeugdfonds Sport en Cultuur Zeeland met aanschaf van sportkleding. 

Laten we samen de schouders eronder zetten en in Schouwen-Duiveland een nieuw beleid ontwikkelen voor mensen met een beperking, zodat iedereen plezier kan beleven aan sport. Namens SportZeeland help ik daar graag aan mee.

Joost Hopmans, consulent aangepast sporten bij SportZeeland