Sport speelt een belangrijke rol in het Zierikzeese gezin Bruin met Jolanda, haar man Tonny en dochter Jasmijn. Het zijn sportnomaden in de goede zin van het woord omdat ze er met de bus op uit trekken om hun vrije tijd kamperend en sportief in te vullen. Vakanties worden afgestemd en ingericht op sportieve activiteiten. In de weekenden gaat het richting Limburg (Cauberg) of naar La Roche in de Ardennen, met de fiets, wandel- of hardloopschoenen. Vanuit hun huis stappen ze tussen de bedrijven door ook rustig op de sup (stand-up paddling) om over het water van de Nieuwe Haven te peddelen. Een multisportgezin bij uitstek!

Jolanda is in dienst bij de gemeente Schouwen--Duiveland, afdeling Openbare Werken. Een zittend beroep, reden temeer om aandacht te hebben voor bewegen. Dat is voor haar geen must, zij beschouwt dit als vanzelfsprekend. Jolanda is onder meer betrokken bij de opzet en uitvoering van routestructuren, zoals wandelpaden, mountainbikeroutes en ruiterroutes. Negen jaar geleden heeft zij vanuit haar werk ook een – zoals ze zelf zegt, bescheiden – bijdrage geleverd aan de totstandkoming van het intensief gebruikte Patrick Tolhoek mountainbike-parcours (lengte 9 km) door de bossen van Westerschouwen.  

Op haar werk is zij de initiator van groepjes met collega’s die na werktijd voor een trainingsritje op de fiets stappen. Om zich voor te bereiden op deelname aan de Ride for the Roses of aan de spinningmarathon voor het Sophia Kinderziekenhuis, een evenement dat een aantal jaren met succes in Sportcentrum Westerschouwen werd georganiseerd. 

Over een verscheidenheid van sporten gesproken: Jolanda doet aan mountainbike, hardlopen, racefietsen, suppen, golfsurfen en zeekajakken. Actief in de bergen en op het water. Steeds op zoek naar nieuwe uitdagingen. Zoals het debuut dat Jolanda op 39-jarige leeftijd maakte in het dames-elite wieler-peloton tussen de fullprofs. Ze fietste in een toenmalige Zeeuwse ploeg, genaamd Nutswerk, samen met Baukje Doedee.  Over karakter gesproken, Jolanda liep de Kustmarathon in 2015 in een tijd van 4.13.26 nadat zij kort daarvoor pas serieus met hardlopen was begonnen. Op dit moment houdt zij haar conditie op peil bij Atletiekvereniging Delta Sport in Zierikzee. Jolanda: “Van niets doen word ik onrustig, ik sport zeker viermaal per week“.

“We proberen een gezonde levensstijl te hanteren en voldoende slaap te pakken”. Regelmatig groenten en fruit en niet te veel uitspattingen. Tips van andere sporters waar ze mee optrekken leveren goed bedoelde voedingsadviezen op. Ook de hardloopbladen staan vol met goede tips.

Bovendien heeft Jolanda het Hardloperskookboek op de keukenplank. Geschreven door Miriam van Reijen, uitgerekend winnares van de Kustmarathon die Jolanda ook liep, in 2015. Van Reijen is voedingsexpert en stelt haar sportieve doelen in combinatie met gepaste voeding. In dit boek staan antwoorden op vragen als: Is gezond ook altijd het beste voor een sporter? Kun je met de juiste voeding blessures voorkomen of sneller doen genezen?

Het Hardloperskookboek maakt duidelijk dat je als sportieveling niet op een houtje hoeft te bijten. Lekker eten en hardlopen gaan juist heel goed samen. 

In 2016 kreeg Jolanda te maken met borstkanker. Ze bleef doorgaan met sporten, ook om afleiding te vinden. Voor haar de beste therapie om de aanval op haar lichaam te verwerken en afstand te nemen van de sores die deze ziekte oplevert. Ze is genezen en uiteraard nog steeds onder controle. Momenteel heeft ze nog hormoontherapie en juist voor de bijwerkingen hiervan geeft sporten verlichting. Elk jaar stelt ze nieuwe doelen en neemt ruimschoots de tijd voor sport, omdat ze ziek is geweest. Ze waardeert het dan ook om te kunnen sporten, juist in gezinsverband. De bus fungeert als tweede huis en wordt regelmatig tot de nok toe volgeladen voor een spontaan sportweekend. Jolanda over de voldoening van een actief uitstapje: ”Het buiten zijn in de natuur en dan is het mooi meegenomen dat sport ook nog gezond is. Maar dat is geen doel op zich”. 

Dochter Jasmijn groeit op met sportieve ouders en laat zich ook niet onbetuigd. Ze reed al op prille leeftijd mee in de aanhangfiets van mama. Die dan een sprintje trok en achter zich hoorde roepen: “We hebben gewonnen mama!”. De droom van mama is om samen met Jasmijn een grote tocht te gaan maken. Ze noemt hierbij niet de lichtste wedstrijden, zoals de TransAlp. Dat is een Alpentocht van Zuid-Duitsland naar Noord-Italië op de mountainbike. En de Cape Epic, een zware meerdaagse mountainbikewedstrijd in Zuid-Afrika.