Eiland ontdekken

In een verlaten polder bij Dreischor gaat Justine Warmerdam (38) uit Zierikzee begin dit jaar de strijd aan met de natuurlijke elementen én zichzelf. Ze is op dat moment in training voor de ultrarun door de Sahara: in zes etappes 250 km lopen.

Justine woont sinds december 2022 samen met haar vriend in Zierikzee. Van Leiden, Den Haag en Amsterdam, met tussendoor wat buitenlandse omzwervingen, belandde ze vanwege het werk van haar vriend op Schouwen-Duiveland. “Mijn vriend is bij Saman Groep gaan werken.”

Op de foto loopt ze op de Daniël Lopse Hocke’sweg, tussen Dreischor en Noordgouwe. “Ik had een nieuw rondje uitgezet op mijn Garmin. Een leuke manier om het eiland te ontdekken. Ik was bezig met mijn lange duurloop van die week, namelijk 30 km. Het was een prachtige winterdag; koud, zonnig en voor de verandering weinig wind. Er lag nog een beetje sneeuw en de fietspaden waren glad, waardoor ik soms het gevoel had dat ik aan het schaatsen was.”

Het contrast met de Marathon des Sables, letterlijk vertaald ‘de marathon van het zand’, kan bijna niet groter. In april volbracht ze deze loop door de Sahara: “Temperaturen liepen op tot 45 graden. De loop wordt beschouwd als de zwaarste voettocht ter wereld. In zes etappes heb ik 252,8 km door de Sahara gelopen. Ik sliep in een open tent. Het was een intense ervaring: door de afstand, de 10 kg zware rugzak waarin alles voor die week zit, de warmte, maar ook dat je afgesloten bent. Je leeft in een bubbel, waar alles draait om lopen, eten, bijkomen en slapen. Mooi waren de ontmoetingen met mensen van over de hele wereld. Toen ik het zwaar had en iemand een beetje van zijn water over mijn hoofd gooide, dat soort momenten blijven mij bij. De natuur was prachtig met zand, duinen, rotsen, af en toe wat begroeiing... het was diverser dan ik vooraf dacht.”

Ter voorbereiding trainde Justine maandenlang 5 à 6 dagen in de week. Hardlopen én krachttraining. “Ik vulde dat aan met yoga--oefeningen om nog een beetje flexibel te blijven. Op woensdag was ik vaak op de Kop van Schouwen te vinden; hét voordeel van hier wonen was dat ik flink kon trainen met een zanderige ondergrond.”

Nu gaat ze eerst nagenieten. Dit betekent even geen sportieve doelen. “Heerlijk dat ik even niet móet maar mág lopen. En fijn om weer wat meer thuis te zijn. Mezelf kennende zullen er wel weer nieuwe doelen komen, maar dat vertel ik thuis nog even niet... Hardlopen brengt mij heel veel plezier, een mogelijkheid om grenzen te verleggen, nieuwe mensen te ontmoeten en soms ook de wereld te zien. Het is een uitlaatklep, het geeft mij energie. Daarnaast is het ook een manier om tot rust te komen. Meestal luister ik tijdens de lange duurlopen naar een boek of een podcast, zo vliegt de tijd voorbij.”