In november was er een opvallende nieuwkomer op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen: PartijvdSport. Ze kregen uiteindelijk 3.960 stemmen en komen dus bij laaaaaaange na niet in de buurt van een zetel in de Tweede Kamer. Wat moeten we ook met al die splinterpartijtjes?

Toch gaat er een signaal vanuit. Geen politieke partij komt namelijk met maatregelen waaruit blijkt dat de gezondheid van de bevolking tot een van hun prioriteiten behoort. Alleen het CDA had een paragraafkopje ‘Gezondheidsbescherming’, maar concrete maatregelen werden niet genoemd.

Belangrijk thema dat wel veel politieke aandacht heeft, zijn de stijgende zorgkosten. We koersen richting doemscenario: onbetaalbaar. Waarom dan niet juist structureel investeren in het voorkomen van zorgkosten? Terugkerend politiek probleem is het kortetermijndenken: een coalitieperiode duurt immers maximaal 4 jaar.

Ondertussen zien we de eerste zorgwekkende coronaberichten alweer verschijnen. De helft van de bevolking heeft overgewicht. 80 procent van de supermarktaanbiedingen stimuleert ongezonde voeding. Er is algehele bewegings­armoede. Bestaanszekerheid was hoofdthema in de verkiezingscampagne, maar ik hoorde iemand uit de sportwereld pleiten voor ‘beweegzekerheid’. Het percentage van mensen met een hoge opleiding dat wekelijks sport, was in 2022 met 65% ruim twee keer zo groot als het percentage sportende mensen met een lage opleiding (30%). Dit zorgt voor een gezondheidskloof.

Nog interessanter is dat 37% van die niet-sporters wél zou willen sporten, maar allerlei drempels ervaart (geld, mentale of lichamelijke problemen, geen sportervaring, geen sociale omgeving die sporten stimuleert).

In dit magazine zien we vooral de sportliefhebbers. Ieder met zijn of haar eigen drijfveren. Die van Hanneke Euser (67) uit Schuddebeurs licht ik eruit: “Ik hoor velen in mijn omgeving zeggen: ach ja, we worden ouder. Maar je kunt juist nog zoveel doen om langer vitaal te blijven.” Kortom: kom in actie. Eén stap is al beter dan geen.

info@sdsport.nl