Banus kalkt de lijnen, zit in het onderhoudsteam en leegt de brievenbus. Martijn traint de JO-13, voetbalt zelf in het 3e elftal en het 40+ team, organiseert toernooien, bingo’s en biefstukavondjes, schiet foto’s en schrijft teksten voor de website die hij beheert. Steven heeft de site www.sknwk.nl gebouwd, zit in de kas-, sponsor- en verbouwcommissie en schiet ook foto’s.

Banus kwam voor de liefde vanuit Kerkwerve naar Nieuwerkerk toe. Toen hij trouwde met zijn vrouw Jessie trouwde hij tegelijkertijd met SKNWK. “Zij was helemaal gek van voetbal. Stond ik met de kinderwagen aan de lijn te kijken hoe zij aan het voetballen was. Ze zat ook in het bestuur. De jongens kwamen zo vaak op het sportpark. Tegenwoordig betekent de club mijn dagelijkse loopje. Met het onderhoudsteam hebben we sinds kort een blauw-zwart geschilderd hokje om te zitten langs de lijn. De oud-overkapping van de Jumbo-winkelwagentjes.”

Morele plicht

Ook bij Martijn zijn de dagen in de week ‘op de club’ talrijk. “SKNWK is mijn sociale leven. Mijn vrije tijdsbesteding. Vrienden heb ik vanuit hier. Het bijhouden van al het nieuws en ontwikkelingen binnen de club voor op de website voel ik als een soort morele plicht. Is het na de wedstrijden gezellig dan blijf ik met een biertje hangen. Hoe laat het ook wordt, ik zet de foto’s, uitslagen en standen dezelfde avond er nog op. Dat wordt gewaardeerd. Bij mogelijke afgelastingen door de KNVB probeer ik zo accuraat mogelijk te zijn.” Martijn laat een horloge en portemonnee zien in de clubkleuren. “Alle blauw-zwarte voorwerpen associeer ik met de club.”

Steven is wat minder fanatiek. “Ik ben niet meer zo’n voetbaldier. Ik speelde vroeger in een muziekbandje en had interesse in computers. Toen ik kinderen kreeg, heb ik met mijn vrouw – die in Zierikzee voetbalt – afspraken gemaakt. Zo werken we bijvoorbeeld allebei drie dagen. Fotograferen is nu mijn passie. Op zaterdag sta ik regelmatig langs de lijn om mooie actiefoto’s te maken.”

Een leven zonder SKNWK kunnen de mannen zich nauwelijks voorstellen. “Met corona zat ik tuus”, kijkt Banus terug. “Dat was niets.” Steven nadenkend over de wat als de club niet meer zou bestaan vraag: “Dan zou ik erg veel meer vrije tijd hebben.”