Hij is schatbewaarder van Sportvereniging Duiveland, beheert een prachtige verzameling foto’s en kent als geen ander alle namen en achtergrondverhalen. Piet Roks.

De club, die 75 jaar bestaat, voetbalt nu bijna 40 jaar op het Oostersportpark aan de Weelstraat. Daarnaast verzorgt SV Duiveland gymnastiek, vanaf 1970 in de gemeentelijke sportzaal die grenst aan het sportcomplex. 

Trots toont Piet Roks (77) de tekst uit de Staatscourant waarin de statuten een formele plaats hebben gekregen voor het “het beoefenen en het bevorderen van het voetbalspel en aanverwante takken van sport”. Van meet af aan is Duiveland een omnisportvereniging en dat is best bijzonder voor een relatief klein dorp.

De woestiene

“De vereniging begon met korfbal, wandelsport en gymnastiek”, zegt Piet bladerend door het fotoalbum dat keurig gedocumenteerd is. “Ze speelden op de Woestiene achter de Zanddijk tussen Oosterland en Sirjansland”. De gym oefende in de oude school. 

Piet doet bij ‘Duveland’ allerlei klussen op en rond het veld, maar zet vooral de lijnen uit met zijn kalkwagen. Hij heeft alles zo’n beetje doorlopen bij de club, eerst op de gym en later op de voetbal na zijn militaire dienstplicht bij de commando’s. 

“Ik speelde ook in muziekvereniging Oosterlands Fanfare, maar ging nooit mee naar concoursen want de voetbal ging voor”.  De wandelsport - “Ik fietste mee als mijn moeder de avondvierdaagse ging lopen” - en de gymnastiek kenden een groot ledental. “Dat is allemaal wel veranderd in de loop van de tijd.”

Speler en trainer

Piet pikte zijn doelpuntjes mee als spits en vormde een gouden voorhoede met Kees Zwager en Henk Dorst op de vleugels. “We speelden op het oude veld De Saele, daar was alleen gelegenheid om te ver­kleden. In de winter trainden we met verlichting op de ijsbaan in Sirjansland. Voor het biertje na afloop van de wedstrijd reden we op de fiets naar Ceel in Nieuwer­kerk”. 

Niet veel later werd in Oosterland een eigen clubhuis ingewijd. Neffen d’Eule met kasteleinsechtpaar Arjaan en Coba Dorst. Gezelligheid was troef in de kroeg op de Markt waar de consumpties letterlijk op de balk werden geturfd.

Kampioen

Na zijn actieve periode als speler volgde hij cursussen als jeugdtrainer. Piet schopte het tot hoofdtrainer bij Duiveland. De kroon op het werk was het kampioenschap in 1981 met de promotie naar de eerste klasse afdeling Zeeland. Het was de laatste wedstrijd op het veld De Saele, pal voor de verhuizing naar het Oostersportpark. 

Later zou Piet als trainer nog een uitstapje maken naar de buren in Bruinisse, bij Bruse Boys. Daarom wordt de liefde voor het voetbalspelletje nog steeds verdeeld tussen Duiveland en ‘Bru’. Op verzoek van zijn vaste groepje supporters programmeert de voetbalbond de thuiswedstrijden van beide clubs niet gelijktijdig, zodat Piet nog steeds om en om kan gaan kijken. Hij haalde zelfs zijn eigen kalkwagen van stal toen de nood aan de man kwam in Bruinisse, bij de derby tegen MZC’11. Pal voor aanvang van de derby, onder grote publieke belangstelling, zette hij qua belijning alsnog de puntjes op de “i”.

Mosselen

Duiveland kan op Piet Roks rekenen als er een handje geholpen moet worden. Hij kent het geheim van de smid bij het koken van mosselen en is de man met schort bij deze bijzondere gelegenheden. Het visitekaartje is afgegeven aan de bevriende Businessclub van Barendrecht die elk jaar een hapje komt eten. “We werden zelfs in Barendrecht uitgenodigd om daar te gaan koken met de crew”. Dat werd een gedenkwaardige avond.

Piet is trots op wat de club voor elkaar heeft op de eigen stek. Samenwerking met andere verenigingen is voor hem nog niet aan de orde “of het moet met Bruse Boys zijn”. Dan zou de cirkel rond worden.

Het 75-jarig jubileum is voor Piet Roks een absolute mijlpaal. Hij heeft de club zien groeien in alle opzichten, hij is er zelf mee opgegroeid.